Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός – Χειροποίητη Αγιογραφία – Άγιο Όρος

Περιγραφή

Χειροποίητη Αγιογραφία Επάνω σε φυσικό ξύλο φλαμουριάς από τα Χέρια του αγιογράφου αγιορείτη μοναχού Πατήρ Βασίλειου, ο οποίος εγκαταβιώνει στο Ιερό Κελλί Αγίου Αντωνίου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Μια εξαιρετική αγιογραφία με την απεικόνιση του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού , φιλοτεχνημένη εξ ολοκλήρου στο χέρι.

Η συγκεκριμένη αγιογραφία έχει φιλοτεχνηθεί από τον Αγιορείτη πατέρα Βασίλειο, με βάση τα βυζαντινά πρότυπα αγιογραφίας. Η απεικόνιση του Αγίου έχει ζωγραφιστεί αποκλειστικά στο χέρι. Η επίστρωση της αγιογραφίας με αγνό μελισσοκέρι διασφαλίζει ότι τα χρώματα της εικόνας διατηρούνται αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου.

Ο Άγιος Νικηφόρος ήταν ιερέας από ένα χωριό στα Χανιά της Κρήτης. Έμεινε νωρίς ορφανός και σε ηλικία 13 ετών έφυγε από το σπίτι του. Σε ηλικία 16 ετών και όταν τα σημάδια της νόσου που τον ταλαιπωρούσε, της λέπρας, άρχισαν να γίνονται πιο εμφανή πήγε στην Αίγυπτο, αλλά αργότερα κατέφυγε στη Χίο σε ένα λεπροκομείο, στο όποιο ήταν ιερέας ο πατήρ Άνθιμος Βαγιανός, ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος. Εκεί έγινε μοναχός με το όνομα Νικηφόρος.

Η νόσος προχωρούσε όλο και περισσότερο, αλλά ο Άγιος Νικηφόρος ζούσε με αυστηρή νηστεία και εργαζόταν στους κήπους. Προσευχόταν τη νύχτα ατελείωτες ώρες, κάνοντας μετάνοιες και ήταν ο κύριος ψάλτης του ναού. Αργότερα τον ίδιο και άλλα άτομα τους έστειλαν στον Αντιλεπρικό Σταθμό Αγίας Βαρβάρας Αθηνών, στο Αιγάλεω. Την εποχή εκείνη ο πατήρ Νικηφόρος ήταν περίπου 67 ετών. Τα μέλη του και τα μάτια του είχαν τελείως αλλοιωθεί και παραμορφωθεί από τη νόσο, ωστόσο πλήθος κόσμου συνέρρεε στο ταπεινό κελί του λεπρού μοναχού Νικηφόρου για να πάρει την ευχή του, ενώ είναι πάρα πολλά και τα θαύματα που του αποδίδονται.