Άγιος Ιωσήφ Ησυχαστής – Χειροποίητη Αγιογραφία – Άγιο Όρος

Περιγραφή

Χειροποίητη Αγιογραφία Επάνω σε φυσικό ξύλο φλαμουριάς από τα Χέρια του αγιογράφου αγιορείτη μοναχού Πατήρ Βασίλειου, ο οποίος εγκαταβιώνει στο Ιερό Κελλί Αγίου Αντωνίου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου.
Μια εξαιρετική αγιογραφία με την απεικόνιση του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή, φιλοτεχνημένη εξ ολοκλήρου στο χέρι.

Η συγκεκριμένη αγιογραφία έχει φιλοτεχνηθεί από τον Αγιορείτη πατέρα Βασίλειο, με βάση τα βυζαντινά πρότυπα αγιογραφίας. Η απεικόνιση του Αγίου έχει ζωγραφιστεί αποκλειστικά στο χέρι. Η επίστρωση της αγιογραφίας με αγνό μελισσοκέρι διασφαλίζει ότι τα χρώματα της εικόνας διατηρούνται αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου.

Την Αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού ανακοίνωσε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις 10 Μαρτίου του 2020. η μνήμη του τιμάται στις 16 Αυγούστου.

Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής γεννήθηκε το 1898 στο χωριό Λεύκες της Πάρου. Όταν ο μικρός Φραγκίσκος – αυτό ήταν το κοσμικό του όνομα- έφυγε για να γίνει μοναχός, η μητέρα του είπε στους συγγενείς της: «Το γνώριζα πως θα γίνει μοναχός από την γέννησή του. Όταν γέννησα τον Φραγκίσκο μου και ήμουνα ακόμη στο κρεββάτι με το μωρό δίπλα φασκιωμένο, είδα να ανοίγει η στέγη του σπιτιού και ένας φτερωτός και πολύ ωραίος νέος, που μόλις μπορούσα να τον αντικρύσω από την πολλή λάμψη του, κατέβηκε και στάθηκε πλάι στο μωρό μου και άρχισε να το ξεσκεπάζει με σκοπό να το πάρει. Όταν εγώ διαμαρτυρήθηκα λέγοντας, “Τί κάνεις καλέ; θα μου πάρεις το μωρό μου;” Εκείνος επέμενε ότι για τον σκοπό αυτό ήρθε και αυτή είναι η απόφαση. Και για να με βεβαίωση, μάλιστα μου έδειξε σε ένα σημειωματάριο γραμμένη μια εντολή, ότι πρέπει οπωσδήποτε να πάρει το μικρό. Όταν αντιστάθηκα, ο Άγγελος μου έδωσε ένα πολύτιμο κόσμημα σε σχήμα σταυρού και μου πήρε το μωρό. Από τότε πίστευα, έλεγε η μητέρα του Μαρία, ότι κάποτε ο Φραγκίσκος θα ακολουθούσε τον Χριστό».

Σε ηλικία 23 ετών, πήρε την απόφαση του μοναχισμού ύστερα από το ακόλουθο όραμα: «Ένα βράδυ είδα στον ύπνο μου ότι περνούσα έξω από τα ανάκτορα και αμέσως με πήραν δυο αξιωματικοί της ανακτορικής φρουράς και με ανέβασαν στο παλάτι. Δεν κατάλαβα τον λόγο και για τούτο διαμαρτυρήθηκα. Τότε μού αποκρίθηκαν με καλοσύνη να μη φοβούμαι, αλλά να ανέβω, γιατί είναι θέλημα του Βασιλέως. Ανεβήκαμε σε ένα πολύ υπέροχο ανάκτορο, ανώτερο από κάθε επίγειο, μου φόρεσαν μια ολόλευκη και πολύτιμη στολή και μού είπαν· “από εδώ και εμπρός θα υπηρετείς εδώ”. Και μετά με πήγαν να προσκυνήσω τον Βασιλέα.

Μετά από μία ιδιαίτερη πορεία τον Ιανουάριο του 1938 μετακομίζει στις απόκρημνες σπηλιές της Μικράς Αγίας Άννας ως το 1947, ενώ το 1951 μεταφέρθηκε στην Καλύβη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ως την κοίμηση του. Ήταν άνθρωπος της προσευχής, ενώ άσκησε στο έπακρο τη νηστεία και την αγρυπνία. Μάλιστα η ίδια η Παναγία, για Την οποία η αγάπη του ήταν “ανωτέρα πάσης περιγραφής¨ αφού μόνο που ανέφερε το όνομα Της έκλαιγε, τον είχε ενημερώσει μέρες πριν ότι θα τον πάρει κοντά Της στην εορτή Της, το Δεκαπενταύγουστο. Ο γέροντας Ιωσήφ εκοιμήθη, πράγματι, ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το 1959, λέγοντας: «Όλα ετελείωσαν, φεύγω, αναχωρώ, ευλογείτε».