Αγία Αικατερίνη – Χειροποίητη Αγιογραφία – Άγιο Όρος

Description

Χειροποίητη Αγιογραφία Επάνω σε φυσικό ξύλο φλαμουριάς από τα Χέρια του αγιογράφου αγιορείτη μοναχού Πατήρ Βασίλειου, ο οποίος εγκαταβιώνει στο Ιερό Κελλί Αγίου Αντωνίου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους.
Μια εξαιρετική αγιογραφία με την απεικόνιση της Αγίας Αικατερίνης, φιλοτεχνημένη εξ ολοκλήρου στο χέρι.

Η συγκεκριμένη αγιογραφία έχει φιλοτεχνηθεί από τον Αγιορείτη πατέρα Βασίλειο, με βάση τα βυζαντινά πρότυπα αγιογραφίας. Η απεικόνιση του Αγίου έχει ζωγραφιστεί αποκλειστικά στο χέρι. Η επίστρωση της αγιογραφίας με αγνό μελισσοκέρι διασφαλίζει ότι τα χρώματα της εικόνας διατηρούνται αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου.

Η Αγία Αικατερίνη, η Πάνσοφος και Πανεύφημος Νύμφη Του Χριστού, καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαϊκής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Όταν επί Μαξεντίου (υιός του Mαξιμιανού) διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη.

Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Τελικά αποκεφαλίσθηκε, ύστερα από διαταγή του έπαρχου.

Σύμφωνα με την παράδοση, το άγιο λείψανο της Αγίας Αικατερίνας μετά τη σφαγή της, το πήραν άγγελοι για να το προφυλάξουν και το πήγαν στη κορυφή του Σινά όπου το βρήκαν, μετά από πολλά χρόνια, άγιοι ασκηταί. Μέχρι σήμερα διατηρείται στην ομώνυμη Ιερά Μονή του Σινά.