Ιερά Μονή Δοχειαρίου

Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Δοχειαρίου είναι μία από τις είκοσι μονές του Αγίου Όρους και κατατάσσεται δέκατη (10η) στην ιεραρχική τάξη των Αγιορείτικων μονών.

Ιδρυμένη κατά τον 11ο αιώνα, είναι αφιερωμένη στους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και αποτελεί τη δέκατη κατά σειρά στην ιεραρχία των μοναστηριών της Αθωνικής Πολιτείας, καθώς και την έβδομη παλαιότερη.

Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Αμφιλόχιος Δοχειαρίτης.

Βρίσκεται σε παραθαλάσσια τοποθεσία μεταξύ των μοναστηριών Ξενοφώντος και Κωνσταμονίτου, ενώ σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από τον μοναχό Ευθύμιο, μαθητή του αγίου Αθανασίου του Αγιορείτη. Το έτος ίδρυσής της ανάγεται στα τέλη του 10ου αιώνα ή στις αρχές του 11ου, ενώ η ονομασία της οφείλεται στην ιδιότητα του δοχειαρίου-αποθηκάριου που εξασκούσε ο Ευθύμιος κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη μονή Μεγίστης Λαύρας, υπό τον Αθανάσιο.

Ευεργέτης και ανακαινιστής του μοναστηριού θεωρείται o Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας (1071-1078) ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο διάδοχός του, Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης (1078-1081).

Το 1568 χτίστηκε και τοιχογραφήθηκε ο κεντρικός ναός, ο οποίος είναι αφιερωμένος στο όνομα των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Στο μοναστήρι υπάρχουν 9 παρεκκλήσια, ενώ η βιβλιοθήκη διαθέτει περισσότερα από 400 χειρόγραφα, 5000 βιβλία και διάφορα έγγραφα βυζαντινής, οθωμανικής κ.ά. προέλευσης. Άλλα κειμήλια φυλάσσονται στους χώρους του σκευοφυλακίου και του εικονοφυλακίου.