Description

Λιθογραφία με τον Άγιο Σπυρίδωνα

Ο άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο χωριό Άσσια της Κύπρου. Η οικογένειά του, αν και βοσκοί, ήταν ευκατάστατη. Ο Σπυρίδων, παρότι μορφώθηκε αρκετά, ακολούθησε κι αυτός το επάγγελμα του βοσκού.

Ο άγιος Σπυρίδων ήταν απλός και αγαθός άνθρωπος, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Πολλές φορές έπαιρνε τους άλλους βοσκούς και πήγαιναν στον ναό όπου τους εξηγούσε το Ευαγγέλιο. Με την ευλογία του Θεού, προστάτευε τις χήρες και τα ορφανά.

Παντρεύτηκε ευσεβή σύζυγο με την οποία απέκτησαν μια κόρη, την Ειρήνη. Σύντομα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Ο Σπυρίδων, για να απαλύνει τον πόνο και τη θλίψη του, αφοσιώθηκε ακόμη περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.

Μετά από πολλές παραινέσεις και πιέσεις, δέχθηκε να χειροτονηθεί ιερέας. Υπήρξε υπόδειγμα κληρικού. Ήταν τόσο καλός, σωστός και αγαπητός, ώστε όταν απεβίωσε ο επίσκοπος Τριμυθούντος, κλήρος και λαός επέλεξαν διά βοής τον Σπυρίδωνα ως διάδοχό του. Από τη θέση αυτή, ο άγιος Σπυρίδων προόδευσε κι άλλο στην αρετή και ο Θεός τον αξίωσε να κάνει πολλά θαύματα.

Με το κύρος της αγίας ζωής του, ο Σπυρίδων συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας και κατατρόπωσε τους Αρειανούς, υπερασπιζόμενος την ορθόδοξη πίστη.

Σύμφωνα με την παράδοση, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της Συνόδου κρατούσε στο χέρι του ένα κεραμίδι. Αφού έκανε το σημείο του Σταυρού, είπε «Εις το όνομα του Πατρός» και έκανε να φανεί προς τα επάνω από το κεραμίδι φωτιά, με την οποία αυτό είχε ψηθεί. Όταν είπε «και του Υιού», έτρεξε κάτω νερό, με το οποίο ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού. Όταν πρόσθεσε «και του Αγίου Πνεύματος», έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε.

Ο Άγιος Σπυρίδων απεβίωσε ειρηνικά στις 12 Δεκεμβρίου του 350 μ.Χ. Την μέρα αυτή η Εκκλησία τιμά την μνήμη του.

Λιθογραφία Άγιος Σπυρίδων: Χαρακτηριστικά

Χρησιμοποιώντας λιθογραφημένο αντίγραφο βυζαντινής τέχνης, ο αγιογράφος μοναχός φιλοτέχνησε το έργο αυτό ακολουθώντας την παραδοσιακή μέθοδο της τεχνητής παλαίωσης, όπως τη διδάχθηκε στο Άγιον Όρος. Στις τέσσερις γωνίες, η εικόνα είναι φιλοτεχνημένη με χρυσό φινίρισμα, ανάμεσα στα σκαψίματα της τεχνητής παλαίωσης.